حضور در لحظه مدیتیشن

بدون اینکه به صندلی تکیه بدهید، صاف روی صندلی بنشینید. این طور نشستن هشیاری را بالا می برد. در حالی که از راحت بودن روی صندلی مطمئن شدید، چشمانتان را ببندید، چند نفس عمیق بکشید و حس کنید که شکم، بزرگ و کوچک می شود. این تغییرات بدن را حس کنید و با «حضور» خود شاهد آگاهی خود باشید. به تدریج درون خود را واضح تر حس خواهید کرد و یک میدان واحد انرژی را حس می کنید. هیچگونه فکر و تصوری را به خود راه ندهید. احساس می کنید که در درون، دیوار و مرزی وجود ندارد، حالا شما «حضور» دارید و به هستی دسترسی پیدا کرده اید. سعی کنید با آنچه هست یگانه شوید و در این حوزه محو شوید، در این صورت دیگر دوگانگی ندارید، دیگر بدن را حس نمی کنید، درون را هم حس نمی کنید، دیگر بین بیرون بدن و درون بدن تفاوتی وجود ندارد. تا زمانی که احساس آرامش دارید، در آن باقی بمانید، سپس از بدن و تنفس خودتان آگاه شوید، حالا چشم های خود را باز کنید، به اطراف نگاه کنید و برای چند دقیقه به حال مدیتیشن قرار بگیرید، بدون این که ذهن و فکر خودتان را به کار ببرید، قسمت های مختلف بدن را احساس کنید. بعدها وقتی که «در بدن بودن» برایتان طبیعی و ساده شد، بستن چشم ها لازم نیست.